nawala na ang cellphone ko. sorry sa mga nagtext mula nung thursday. after ng PE class namin siya nawala. nakakalungkot talaga kasi ang tanga ko. ginamit ko pa siya nung PE class tapos hindi ko na namalayan kung saan ko nailagay. nalaman ko lang na wala na siya 1 hour after ng dismissal namin. grabe. ang laki talaga ng problemang yun kasi panglimang cellphone ko na yun na nawala nula high school. tapos wala pa siyang 2months sa akin. grabe talaga. ang tanga ko. wag niyo na lang intindihin pag may nagtext sa inyo gamit ang number ko, kasi malamang hindi na sa akin galing yun. tapos lahat ng mga teachers, org heads etc ay dun nagtitext (kasi blockhead ako). haay. hindi ko alam kung paano kokonsiyensyahin yung taong kumuha nun para naman ibalik niya. kailangan ko talaga yun.

eto na siguro ang week na pinaka-emotionallly unstable ako. napakaraming nangyari. may mga masasaya, may malulungkot, may nakakainis (gaya ng pagkawala ng cellphone ko), may nakakagulat gaya ng pagkasunog ng PH building, may nakakakilig (haha), at maraming nakakaiyak. stress na sa acads, stress pa sa things other than acads. waaah. at kung may isang salitang maglalarawan ng week na ito, yun ay ang salitang "grabe". grabe talaga.

buti na lang mababait yung mga nakakasama kong mga tao, natatagalan pa nila ako.

mahirap rin pala yung pipilitin mong maging malakas para sa iba kasi minsan sa sobrang pagkukunwari mong maging malakas, lalong lumalalim yung kung ano mang kahinaan mo. advantage nga yung marunong akong umarte, nakakaya kong ipakita kahit yung pinaka-kabaligtaran ng nararamdaman ko. pero siyempre hindi ko pa rin maloloko yung sarili ko, at pag natauhan na ako.. nako, disastrous.

sabi sakin ng isang kaibigan,"May mga ginagawa si God na hindi man niya ibigay sa time na gusto mo, ibibigay niya sa time that would make sense." siguro nasa akin na lang kung hahanapin ko pa yung "sense" na yun o panghahawakan ko na lang yung paniniwala kong hindi Niya ako pababayaan. :)